Dawne Wzgórze Szubieniczne zostało w 1780 r. przekształcone w park miejski przez ówczesnego burmistrza Jeleniej Góry Johanna Christopha Schönau'a (1727-1802, burmistrz od 1780 r.). Jeszcze w 1772 r. na południowych stokach wzgórza założył on plantację drzew morwowych oraz winnicę. W 1780 r. obsadził całe wzgórze różnymi gatunkami drzew i krzewów, przez co na krótko otrzymało ono nazwę: Pflanzenberg - Wzgórze Sadzonkowe. Następnie Schönau wytyczył alejki, ustawiając przy nich ławki, pawilony i punkty widokowe. Mieszczanie kupowali działki na wzgórzu. Nowi właściciele tych terenów wznieśli tu piękne domki letniskowe, restauracje i kawiarnie. W 1783 r. wszystkie place były już zagospodarowane. W 1784 r. wzniesiono tu duży budynek klubowy zwany resursą, a obok niego plac postojowy dla zaprzęgów konnych. W latach 1794-1795 wybudowano kamienne „wielkie i małe schody”, wiodące na szczyt od zachodu, czyli od strony ulic Matejki i Grottgera. Powstają też inne restauracje i kawiarnie oraz kręgielnia. Ponadto ulokowano tu dwa pomniki: w 1795 r. obelisk poświęcony Fryderyce Schönau (obecnie znajdujący się przy Przystanku 5), żonie twórcy parku, która wspierała finansowo całe przedsięwzięcie; drugi upamiętniający samego Schönau'a, który ustawiono w 1806 r. W 1998 r. przeniesiono go do pobliskiego Muzeum Karkonoskiego, odnowiono i odsłonięto w 1999 r. w tamtejszym lapidarium.
W XIX w. wzgórze stało się niezwykle popularne. Tu najchętniej udawano się na popołudniowe spacery, nauczyciele prowadzili uczniów na lekcje przyrody, geografii, pogadanki regionalne i zajęcia sportowe. Wytyczono tu specjalny plac ćwiczeniowy. Na nim też od czasu do czasu ćwiczyli lub popisywali się musztrą paradną żołnierze z miejscowego garnizonu. W latach 1852-1853 wykuto pod wzgórzem, od strony północnej (na wprost dzisiejszej ul. Matejki), wielką grotę na magazyn piwa oraz wina. Nad nią wzniesiono restaurację, nazwaną „Felsenkeller” - „Skalna Piwnica”, posiadającą piękny ogród i taras. Lokal ten stał się szybko najpopularniejszym miejscem spotkań i świętowania rozmaitych jubileuszy przez osoby prywatne, stowarzyszenia i organizacje, a nawet władze miasta. Dziś w dawnej restauracji urzęduje m.in. LOK, zaś w grocie urządzono lokal gastronomiczny z dyskoteką.
W latach 1943-1945 niemieccy naziści, zmuszając do niewolniczej pracy m.in. jeńców francuskich, wykuli pod wzgórzem potężne schrony przeciwlotnicze, których korytarze mierzą ok. 1 km długości. Po wojnie podziemia te wykorzystywano jako pieczarkarnię.

Tekst: Ivo Łaborewicz
Ryciny: Ze zbiorów Archiwum Państwowego w Jeleniej Górze